پنچ وظیفه اصلی که منتظران امام زمان (عج) باید انجام دهند

انتظار حقیقتی است که از رفتار و کردار فهمیده می شود.

ساده ترین زبان برای ارتباط نزدیک تر با امام

عقیق:تشرف بی‏واسطه و مستقیم به محضر نورانی امام زمان(عج) لیاقت و شایستگی‏هایی ویژه می‏خواهد، از این‏رو تنها اوحدی از موحدان به باریابی محضر مطهرش توفیق می‏یابند. آنچه برای همگان ضروری و میسور است، ایجاد و حفظ ارتباط روحی و معنوی با آن حضرت است که در پرتو رعایت ادب حضور و ارتباط با آن حضرت تحصیل خواهد شد.

حیات انسانی و معقول بشر در گرو پیوند با حقایق وَحْیانی قرآن کریم است، چرا که وحی، یگانه عامل زندگی ‏بخش بشر و پیروی از دستورها و آموزه‏های آن، زمینه‏ساز باریابی به زندگی معقول و مطلوب است: استَجیبوا لِلّهِ ولِلرَّسولِ اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم(1) ؛ مَن عَمِلَ صلِحًا مِن ذَکَرٍ اَو اُنثی وهُوَ مُومِن فَلَنُحیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَة(2)

عترت طاهره که یکی از دو ثقل به جا مانده از رسول گرامی است، همتای قرآن و همدوش آن است و بر همین اساس، احکامی که درباره قرآن ثابت است، در مورد عترت طاهره نیز ثابت خواهد بود، از این‏رو ارتباط با امام عصر(عج) نیز زندگی‏بخش و تأمین کننده حیات معقول و مطلوب آدمی است، چون نبی مکرم اسلام‏صلی الله علیه و آله و سلم عدم معرفت و پذیرش ولایت امام معصوم زمان را مایه مرگ جاهلی برشمردند و آنچه نبودش مرگ جاهلانه می ‏آورد، بودنش حیات عاقلانه را تأمین خواهد کرد و آن که معرفت و ولایت را فهمید، همواره خویش را در معرض ارتباط با امام معصوم عصر خویش می‏ نهد.

 

 

بسمه تعالی

امام زمان (عج) چه دعایی را دوست دارد؟

امام زمان(عج) در آيينه زيارت جامعه

عقیق: دوران امام هادي عليه السلام و امام حسن عسكري عليه السلام از دورانهايي است كه حكومت وقت به شدّت مسائل مهدويت و حتي تولد حضرت مهدي عليه السلام را پي گير بوده است.
دل ما خون شد اي صنم ز فراق اي خوشا يك دست به بينم طاق تشنه اي كو به عمر آب نديد به تو گرديدم اين چنين مشتاق
زهر هجران اثر نموده به دل غير وصلت نباشدش ترياق كاش آن زلف عنبرينت را كه سحاب است برقه آفاق
برفكندي ز چهر گلگونت كه بپاييتد معشر العشاق وقت هجران گذشت و وصل رسيد نبريدم گمان مگر اشفاق با شما عهد دوست بستم مر مرا محكم است اين ميثاق
مسأله مهدويت از مسائل مهم و حياتي است كه از زمان پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله به صورت واضح و روشن مطرح شده و بر زنده نگه داشتن آن تأكيد و تشويق فراوان شده است. و امامان معصوم عليهم السلام نيز به فراخور فرصتهايي كه براي آنها پيش آمده اين مسئله را مطرح و بيان نموده اند. دوران امام هادي عليه السلام و امام حسن عسكري عليه السلام از دورانهايي است كه حكومت وقت به شدّت مسائل مهدويت و حتي تولد حضرت مهدي عليه السلام را پي گير بوده و تحت نظر داشت است. اختناق و سخت گيري در اين زمينه نيز به اوج خود رسيده بود؛ با اين حال، حضرت هادي عليه السلام از فرصتها بهره برداري نمود و گاه به صورت صريح و زماني در پوشش دعا مسئله مهدويت را زنده نگهداشت.
از جمله در زيارت جامعه كبيره كه از متقن ترين، صحيح‌ترين و جامع‌ترين متون زيارتي شيعه است، علاوه بر بيان اصل امامت، مسئله مهدويت مخصوصاً دوران ظهور حضرت مهدي عليه السلام و رهاورد حكومت او مورد اشاره و توجّه قرا گرفته است. آنچه پيش رو داريد، نگاهي است گذرا به مسئله مهدويت در زيارت جامعه كبيره.

اگر ظهور ناگهانی است پس علائم حتمی چه می شود؟

عقیق:"ثاقب" در زبان عربی، به معنای سوراخ کننده و شکافنده می‌باشد. "شهاب  ثاقب" به سنگ آسمانی‌ای گفته می‌شود که به‌طور ناگهانی تاریکی شب را  می‌شکافد. صفت بارز و شاخص آن همین است که در تاریکی مطلق ـ که هیچ روشنایی در آن نیست ـ به صورت ناگهانی نورافشانی می‌کند. پس ظهور امام عصر(عج) هم  که به شهاب ثاقب تشبیه شده‌اند، به همین صورت خواهد بود. ایشان در تاریکی  محض، ظهور می‌کنند و به صورت دفعی و ناگهانی آشکار می‌شوند.

 

بسمه تعالی

هر رويكرد جهانى كه در عرصه ى گيتى تحقق يافته و مى يابد ناگزير از نشانه هايى است. بويژه رخدادهايى كه توسط پيامبران الاهى خبر داده شده است. در اين ميان حركت جهانى امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ از اين قانون مستثنى نبوده و از نشانه هايى برخوردار است تا بشريت متوجه نزديك شدن و يا فرا رسيدن آن شوند.
از وحى پيرامون زمان دقيق ظهور حضرت صاحب الزمان ـ ارواحنا فداه ـ سخنى نرسيده است بلكه دستور داده اند كه هرگاه كسى زمانى را تعيين كرد، او را تكذيب كنيد ليكن براى آمدن آنحضرت نشانه هايى بيان فرموده اند كه برخى از آن علائم حتمى شمرده است. به اين معنا كه پس از تحقق اين امور ظهور آن امام قطعى است كه پنج علامت مى باشند. برخى اندكى پيش از ظهور، برخى چند ماه بعد از آمدن آنحضرت و برخى اندكى پيش از قيام نجات بخش آنحضرت پديدار مى شود.

علايم و نشانه هاى حتمى، آن است كه به هيچ قيد و شرطى مقيّد و مشروط نيست و قبل از ظهور بايد واقع شود با استفاده از روايات معصومينع علايم حتمى الوقوع عبارتند از:
1ـ امام صادق ع فرمود:
پيش از ظهور قائم (عج) پنج نشانه حتمى است: خروج يمانى و سُفيانى، صيحه آسمانى، قتل نفس زكيّه، و فرو رفتن در بيابان.

بسمه تعالی

وقت ظهور آن حضرت براى هيچ كس جز خداوند متعال معلوم نيست و كسانى كه وقت ظهور را تعيين مى كنند، دروغگو شمرده شده اند ولى علايم و نشانه هاى بسيارى براى ظهور آن حضرت در كتابهاى حديث ثبت شده است كه ذكر تمام آنها از حوصله اين مجموعه خارج است .
علايم ظهور به دو دسته كلى تقسيم مى شوند  علايم حتمى و علايم غير حتمى چنانكه فضيل بن يسار از امام باقر ع روايت كرده است كه آن حضرت فرمود:

بسمه تعالی

مقصود از شرايط ظهور، همان شرايطى است كه تحقق روز موعود متوقف بر آنها است و گسترش عدالت جهانى به آنها بستگى دارد و مى توان تعداد اين شرايط را چنين دانست.

(بسم الله الرحمن الرحیم)

چگونه می‌توان فهمید که آن کسی که قیام کرده، همان امام زمان است؟
برای شناخت آن حضرت در هنگام ظهور، راه‌های متعددی وجود دارد که همه در کنار هم می‌توانند مکمل یکدیگر باشند و ما را از دام مدعیان نجات دهند. برای نمونه چند راه را بیان می‌کنیم:

 

۱. ایمان به حضرت مهدی و شناخت آن حضرت؛ به این معنا که انسان باید تقوا و ایمان به خدا را در روح خود تقویت کند. مؤمن باید شناخت مناسبی درباره مقام امامت پیدا کرده، اطلاعات کافی در مورد صفات و ویژگی‌های معصومین و به طور خاص، ولی‌عصر به دست آورد. امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «کسی آن را تصدیق می‌کند که قبل از وقوع ندای آسمانی، به آن ایمان داشته باشد».[۱]

۲. ظهور امام زمان همراه علایم و نشانه‌هایی است که در صورت تحقق آن نشانه‌‌ها، می‌توانیم علم پیدا کنیم که آن حضرت ظهور کرده است؛ برای مثال، خروج سفیانی و فرو‌رفتن لشگر او در سرزمین بیداء (مکانی بین مکه و مدینه) یکی از علایم ظهور و راه شناخت امام مهدی علیه‌السلام است.  علایم حتمی ظهور عبارتند از: خروج سفیانی، خسف بیداء (فرو‌رفتن در سرزمین بیداء)، خروج یمانی، قتل نفس زکیه، ندای آسمانی [۲] که توضیح این مطالب در جای خود آمده است.

 

 

 

 

آن حضرت برای معرفی و شناساندن خود به مؤمنان، از امدادهای الهی مثل: نزول حضرت عیسی علیه‌السلام و فرو‌رفتن لشگر سفیانی در زمین بهره‌ می‌برد.

۳. حرکت امام و ظهور او، حقیقت پنهانی نیست که فقط عده کمی از آن آگاهی یابند و دیگران مطلع نشوند؛ بلکه یک حرکت جهانی است و همه از جریان ظهور مطلع می‌شوند؛ بنابراین هرگونه ادعا، آن هم در جلسات مخفیانه و میان گروهی خاص، نمی‌تواند به ظهور حضرت بینجامد و مسلماً ادعا کننده، دروغ‎گو است.

۴. یکی دیگر از راه‌های شناسایی، مراجعه به علمای دین است که امام زمان، ما را به آنها ارجاع داده و فرموده‌ است: که در دوران غیبت از آنها اطاعت کنیم. مواضع علما برضد مدعیان دروغین می‌تواند دلیل روشنی باشد که فرد مدعی، دروغ‌گوست. موضع‌گیری علما، یکی از حجت‌ها و برهان‌های ما در شناسایی آن حضرت است.

۵. با‌توجه به معصوم بودن امام زمان، صداقت بیان و نفوذ کلام آن حضرت، هماهنگ‌بودن دعوت او با فطرت انسان‌‌ها و …، مردم به‌سرعت به سمت او جذب شده، دعوت حضرتش را لبیک خواهند گفت.

۶. محل ظهور و نقطه شروع دعوت آن حضرت، از کنار خانه خداست؛ از‌این‌رو اگر فردی ادعا دارد که‌‌ همان مهدی موعود است، ولی دعوت خود را از جایی غیر از خانه خدا و کعبه آغاز کرد، دلیل دیگری بر کذب بودن ادعای او است.

۷. دعوت امام به دین پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و اهل بیت علیهم‌السلام است و مردم را به اطاعت از قرآن و پیامبر خدا و اهل بیت دعوت می‌کند. اگر کسی ادعای مهدویت کرد و در دعوت خود به غیر مکتب اهل بیت علیهم‌السلام فراخواند و برخلاف احکام اسلام عمل کرد، ادعای او باطل است. بررسی روایات نشان می‌دهد که اگر شخصی مدعی امامت و مهدویت شد، شایسته است با سؤالاتی که کسی جز امام معصوم توان پاسخ‌گویی به آن را ندارد، مورد سنجش قرار گیرد. در روایتی از امام صادق علیه‌السلام‌ آمده است: «اذا ادّعی مدع فاسألوه عن تلک العظائم التی یجیب فیها مثله؛[۳]  چنانچه کسی مدعی مهدویت شد، از او درباره مسائل بزرگی که همانند امام پاسخ آن را می‌دهد، سؤال کنید.»

 

 

---

_{پی‌نوشت‌ها}

_{۱. کافی، کلینی، ج۸، ص۲۰۹.}

_{۲. بحار‌الانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۲۹۴.}

_{۳. الغیبه، نعمانی، ص۱۷۳؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۲، ص۱۵۷.}

منبع